:: ภาคกฏแห่งกรรม :: เรื่อง พระภูมิ - เจ้าที่
โดย พระราชสุทธิญาณมงคล
พระราชสุทธิญาณมงคล พระภูมิ คนดีมีปัญญาจะมี ๓ ภูมิ คือ ๑. ภูมิรู้ ๒. ภูมิธรรม ๓. ภูมิฐาน ท่านจำเอาไปคิด ถ้าใครมี ๓ ภูมินี้จะไม่มีทะเลาะกัน มีสองสามีภรรยา ความรู้ระดับปริญญาโท แต่ไม่มีความรู้ทางธรรมะเลย ไม่เคยศึกษาพระพุทธศาสนา ทำบุญตักบาตรก็ไม่เคย นี่มันขาดภูมิรู้ ภูมิธรรม และไม่เคยฝึกปฏิบัติกรรมฐาน จึงขาดภูมิฐานด้วย ทะเลาะกันไม่พัก จึงคิดตั้งศาลพระภูมิ เขาบอกว่า "หลวงพ่อคะ ดิฉันกับสามีทะเลาะกันเรื่อย ความเห็นไม่ตรงกัน ไปหาหมอดูวัดสุทัศน์ หมอดูบอกว่าไม่ได้ตั้งศาลพระภูมิ หมอดูเป็นเปรียญ ๖ ประโยค"

พระหมอดูถามว่า โยมตั้งศาลพระภูมิหรือเปล่า เขาบอก "ไม่ได้ตั้งใจ" ท่านเลยแนะนำให้ตั้ง เพราะท่านถนัดเรื่องพระภูมิ ตั้งเสร็จได้สองเดือน กลับไปหาอาจารย์อีกบอกว่า "พระอาจารย์เจ้าขา ตั้งพระภูมิเสร็จแล้ว ยังทะเลาะกันอีก ทะเลาะหนักกว่าเก่าอีก"

หมอดูวัดสุทัศน์ก็บอก "โอ๊ย! พระภูมิไม่ขึ้นศาล" ต้องไปเรียกใหม่ เสียเงินอีกเป็นหมื่น เอาพราหมณ์วัดสุทัศน์ ที่เสาชิงช้าไปด้วย พอตั้งได้ ๓ เดือน ทะเลาะกันหนักอีก ตีศีรษะแตกเลย ก็มาหาองค์นี้ใหม่ ท่านก็นั่งอีกแล้วบอกว่า "โอ๊ย! ทิศผิด ไม่ถูกทิศ ต้องทิศนี้ซิ ใครมาตั้งนะ"

ท่านก็เลยให้ตั้งใหม่ เอาพราหมณ์ไปตั้งด้วย ตั้งเสีย ๔ ศาลแล้ว เกะกะไปหมด หาที่จอดรถไม่ได้ เพราะเขาบอกว่า ตั้งแล้วรื้อไม่ได้ ก็ตั้งเข้าไป ต่อมา โอ้โฮ! ไม่แค่ทะเลาะกันนะ จะฟ้องหย่ากันเลย ก็ไปถามหมอดูอีก หมอดูกลับบอกว่า "โอ๊ย! เชิญอย่างไรก็ไม่ได้ผล ต้องเสียเงินอีกแล้ว ต้องทำพลีกรรม เพราะตรงนี้มีตอตะเคียน"

ผีตอตะเคียนขึ้นมาตีกับพระภูมิ พระภูมิสู้ไม่ได้ จึงหนีไป เชื่อเข้าไปได้ ถ้าใต้ถุนบ้านมีตอตะเคียน มีผี ไม่เป็นไร ตอตะเคียนใหญ่ หนักเข้าก็ผุไป เรือนเย้ไปนิดหน่อย ก็ยันมันขึ้นมา ถมดินใหม่ ไม่ต้องรื้อเรือน ถ้าสร้างใหม่หมดอีกเป็นล้าน ผีมีอยู่ตรงไหน ขุดดูซิ

คร่อมตอตะเคียนไม่เป็นไรนะ คร่อมผีก็ไม่เป็นไร แต่คร่อม ตอแหล นี่รื้อหนีเลย บ้านแตกสาแหรกขาดหมด มันยุให้แตก พวกตอแหลตายไปแล้ว นำกะโหลกมาตักน้ำล้างเท้า ยังทำให้คนทะเลาะกันเลย นี่ต้องพูดให้เป็น เป็นเรื่องจริง สู้พระภูมิ ๓ ไม่ได้ ภูมิรู้ ภูมิธรรม ภูมิฐาน คนที่ทะเลาะกันเพราะไม่มีพระภูมิ ๓ นี่เอง อาตมาบอกให้มาเข้ากรรมฐาน เดี๋ยวจะบอกให้ อยู่กรุงเทพฯ นี่เอง ถ้าคร่อมตอตะเคียนกี่ตอช่างมัน แก้ได้ ผีเข้าก็แก้ได้ คนขาดสติ ใช่ไหมล่ะ ตรงนี้เอาไปสอนกันหน่อยนะ อย่าพลอยบ้าไปกับเขาเลย


คนขาดสติผีเข้าเจ้าสิงแน่ ๆ มาที่นี่เยอะไปหมด ผีเข้าเจ้าทรง พอมีสติเข้าออกเอง ไล่ผีปีศาจผีสิงไล่ยาก ถ้าผีตายโหงตายห่ามาเข้า ไล่ยาก ปีศาจผีสิงอยู่ในจิตใจคนไล่ยาก ดีไม่ดีจะเตะเราเข้า ต้องให้ไล่เอง ด้วยการมาเจริญวิปัสสนากรรมฐาน ผีออกเลย ขอฝากท่านไปคิดด้วย อาตมาก็ว่าที่บ้านนี้ ไปหาพระวัดสามปลื้มที่จักรวรรดิ์อีกแล้ว องค์นั้นเก่งน้ำมนต์ เอาน้ำมนต์ไปพรม เอาทรายไปซัด ซัดใหญ่เลย ซัดใหญ่ก็ตีกันใหญ่ ผีมันโกรธเอานะ ต้องแผ่เมตตาซิ ไม่ได้ผลนะ แนะแนวไปคนละอย่าง โบราณเขาบอก ตั้งศาลพระภูมิ อย่าให้เงาเรือนทับศาลพระภูมิ ไม่ให้ศาลพระภูมิทับเงาเรือน เพราะเหตุใด ต้องหาเหตุผล บางคนตั้งไม่ได้ ต้องออกไปห่าง ๆ พ้นเงาเรือน นี่สมัย ๑๐๐ ปีมาแล้ว โปรดอ่านเล่ม ๒ ต่อไป อาตมาอ่านเล่ม ๒ จบ ต่อเล่ม ๓ อีก ถึงได้พบจุด

คนโบราณเขาสอนสั้น สอนให้เราคิด เช่น อย่าขี่หมาฟ้าจะผ่า เดี๋ยวนี้อธิบายด้วยคอมพิวเตอร์แล้ว ยังไม่เอาไหนอีกหรือ อาตมาว่าคนเดี๋ยวนี้ไม่มีสติปัญญาเหมือนคนเก่า ปู่ ย่า ตา ทวด มีปัญญาดีกว่าเด็กสมัยนี้ เด็กสมัยนี้รู้มาก ไม่รู้จริง ถึงได้ไม่เอาเหนือเอาใต้ เมื่อก่อนอยู่วัด ป.๓ ป.๔ คือปริญญาตรีเดี๋ยวนี้ เมื่อก่อนอยู่ชั้นประถม ๓ คิดหน้าไม้ได้แล้ว หน้าไม้ศาลายาวเท่าไร ใช้มุมเท่าไร ใช้อะไรได้หมดเลย ช่อฟ้าหน้าบันลักษณะอย่างไร ทำได้หมด เดี๋ยวนี้ ม.๖ ยังอ่านหนังสือไม่เป็นท่า อาตมาให้ลองอ่าน ใช้ไม่ได้เลย วรรคตอนไม่มี เขียนหนังสือเป็นตัวไส้เดือนหมด อ่านไม่ออก ย่อหน้าก็ไม่มีด้วย สอนกันอย่างไร สอนเบสิค (Basic) สอนให้รู้ไว ไม่รู้จริง น่าเสียดายมาก ไม่รู้ที่มาของมัน พระภูมินี่

อาตมาก็เท้าความหลัง อ่านเสมอ อ่านเล่ม ๓ พบเลย อ๋อ! เขาห้ามตรงนี้เอง เมื่อสมัย ๑๐๐ ปี บ้านเรือนทรงไทย ล้างมือ ล้างเท้า เทน้ำลงข้างล่าง อุจจาระก็ลงร่องไป ใต้ถุนมีคอกควายด้วย ไม่ใช่เดี๋ยวนี้ ตำรานี่ ๑๐๐ ปีแล้ว ฝนตกลงมาหนักเขา พวกโคลน น้ำครำก็ไหลมาที่ศาลพระภูมิ และเงาทับแดดออก ก็ไม่มีแดดไม่แห้ง ทำให้พระภูมิเหม็น